shabdanchya palikadale

शब्दांच्या पलीकडले

रोजच्यासारखं विसरुन जावे
असं काही नाही
रोजच तिची आठवण यावी
असेही काही नाही

पण सगळ्याच गोष्टी
आपल्या हातात नसतात
काही गोष्टी नियतीने
ठरवल्यानुसारच होतात

अचानक एके दिवशी आयुष्यं
एक वर्तुळ पुर्ण करते अन
आणुन सोडते पुन्हा त्याच वळणावर
जे काही केलं तरी विसरलं जात नाही

आठवतात ते दिवस
आठवते तिच्याशी अचानक
झालेली ती पहिली भेट
समोर येतो तो
भुतकाळात हरवलेला तिचा चेहरा

अश्या वेळी किती केलं तरी
काहीच बोललं जात नाही
कोऱ्या कागदांवर
शब्दांशिवाय कोणीच बोलत नाही

प्रेम तर सगळेच करतात
फ़रक फ़क्तं एवढाच असतो
काही लोक ते बोलुन दाखवतात
तर काही लोक ते शब्दात मांडतात

काही न बोललेले शब्दं ऎकले जातात
तर काही शब्दं कागदांवरच राहतात
कारण काही गोष्टी नहमीच असतात
शब्दांच्या पलीकडल्या...........

-->DEV<--

Gaarva

उन जरा जास्तं आहे
दरवर्षी वाटतं

भर उन्हात पाउस घेऊन
आभाळ मनात दाटतं

तरी पावलं चालत राहतात
मन चालत नाही

घामाशीवाय शरीरामधे
कोणीच बोलत नाही

तितक्यात कुठुन एक ढग
सुर्यासमोर येतो
उन्हामधला काही भाग
पंखांखाली घेतो

वारा उनाड मुलासारखा सैरावैरा
पळत राहतो
पान, फ़ुलां-झाडां वरती,
छपरावरती चढुन पाहतो

दुपार टळुन संध्याकाळचा
सुरु होतो पुन्हा खेळ

उन्हामागुन चालत येते
गार गार कातरवेळ

चक्कं डोळ्यांसमोर रुतु
कुस बदलुन घेतो
पावसाआधी ढगांमधे
कुठुन गारवा येतो ?