मन हे नेहमीच .... २
समुद्रकिनाऱ्यावरच्या एका रम्यं संध्याकाळी
मन हे पक्षी बनुन उडु पहाते
कधी हे वाऱ्यासारखे उनाड फ़िरु पहाते
तर कधी लाटांसोबत खेळु पहाते
कधी हे एखाद्या मास्यासारखे
स्वछंद भटकु पहाते
तर कधी एखाद्या नौकेसारखे
संथपणे विहार करते
कधी हे पॅराशुट बनुन
आकाशाला गवसणी घालु पहाते
तर कधी हे शब्दं बनुन
किनाऱ्याच्या वाळुवर उतरते
सरते शेवटी कितीही
नाही म्हणालो तरी
आजही हे मन कुठेतरी
तिलाच शोधत असते......
-->DEV<--
Tuesday, April 12, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)