आभास हा तुझा
आठवणीतली एक गोष्टं
मनातल्या कोपऱ्यात राहुन जावी
जणु पहाटेच्या धुंद थंडीत
पायवाट हरवुन जावी
क्षीतीजावरचे रंग कधी
आसमंतात पसरत जावे
आभास तुझा होऊनी
मी स्वत:ला विसरुन जावे
आठवणीत तुझ्या कधी
एकटेच चालत रहावे
तर कधी अर्थ नसतानाही
मनात हळुच हसावे
अघटीत काही गोष्टींनी
मन हे भरुन यावे
आभास तुझा होऊनी
मी क्षणात ते विसरुन जावे
ह्रदयातील शब्दांनी
कधी नकळत बाहेर पडावे
आभास तुझा होऊनी
ते शब्दं आपोआप रचले जावे.....
-->Dev<--
Wednesday, November 23, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Nice one re... read a Marathi poem after long time :) Changla wattla :)
ReplyDeletemanala sparsh kela. avdali tuzi poem.
ReplyDelete